நான் யார்

நான் யார் ? 

பதிலே வராது என

தெரிந்தும் கேள்விகேட்கும்

முட்டாள் நான் 

படிப்பாயா என தெரியாமல்

பதிவு செய்யும்

பைத்தியம் நான் 

படிக்காதது போல் நீ

நடிப்பது தெரிந்தும்

பின்தொடரும்

முட்டாள் நான் 

உதாசீனம் செய்வது

உணர்ந்தும் உனை

உதறிவிட மறுக்கும்

தாய் நான் 

நீண்ட நெடிய

பெருமூச்சு விடும்போது

இவன் போகட்டும் வெளியே

ஆசைப்படுகிறேன் 

அடுத்த நொடியில்

உள்நுழைந்து

உயிர்காற்றாய்

நிறைகிறாய் 

நான் ஏன் இப்படி

நிலையில்லாமல்

தவிக்கிறேன் 

நான் யார் புரியவில்லை

உனக்கு தெரிந்தால்

சொல்லேண்டா! 

யாரோ !

கலக்கம்

பொதுவெளியில் 

வெட்கமின்றி

அன்பின்பிரகடனம்

அசிங்கமாய் இருந்தது.

சரியா தவறா

குழப்பமாய் இருந்தது

யார்யார் என்னென்ன

நினைத்திருப்பர்

அசடு அறிவிலி

அலைபவள் வழிபவள் 

வழிகாட்டும் திசைகருவி

திசை மாறிப்போனேன்

உயர்பதவி நல்வாழ்வு

அத்தனையும் மறந்தேன்

காதலா கவர்ச்சியா

உன் அறிவா அழகா

எது உன்னிடம் இழுக்கிறது

உன்சரியும் என்சரியும்

ஒத்துப்போவதாலா

அலைவரிசை ஒருகோட்டில்

பயணிப்பதாலா

விருப்பும் வெறுப்பும்

ஒன்றானதாலா

நீ தவிர்ப்பதும்

தள்ளி இருப்பதும் 

இருவரின் நன்மைக்கா

இல்லை நீ உயரத்தில்

இருப்பதாக எண்ணிக்

கொள்வதாலா

எதுவோ இருக்கட்டும்

நீ நலமாக வாழு!

                     - யாரோ 

மறுப்பு

ஊரெல்லாம் உன் வம்பிருக்க

நீ வீடு வந்து சேரும்வரை

வாசலிலே நான் காத்திருக்க

காலையும் மாலையும்

கீச்சலில் கழிக்கிறாய்

மதியநேரத்தில்

நேர்காணல் தருகிறாய்

மிச்சநேரத்தில்

தொ(ல்)லைபேசி அழைப்பு 

காய்கறி வாங்கவும்

துணிமணி துவைக்கவும்

துளியும் உதவாமல்

கண்நோக்கி களியாமல்

காதல்மொழி பேசாமல்

இடைவளைத்து கொஞ்சாமல்

முகம் பிடித்து கெஞ்சாமல்

பிறந்தநாளும் மணந்தநாளும்

வருடந்தோறும் மறக்கிறாய்

கனவு கலைந்து விழித்தேன் 

உன் பின்னால் வந்து

ஒரு பயனும் இல்லை

எட்டியே நின்றுவிடு

மணவாளன் ஆசைவிடு

உன் மணவாட்டி ஆகி

மருகிநிற்க ஆசையில்லை

தள்ளிநில் என்னவனே

தவறியும் மணக்காதே

தொழிலையே தொழுதுசெல்

இருவருக்கும் நல்லது

வெட்கம்

வெட்கம்

கருஞ்சிவப்பு ஆப்பிள் 

கையில் எடுத்தேன்

உன் கன்னம் ஞாபகம்

வந்ததால்

நறுக்க மனமின்றி

கத்தி நழுவியது

ஆப்பிளுக்கு வயது

உன்னைவிட அதிகம்

வரிகளும் புள்ளிகளும்

அதிகமாய் இருந்தது

மாசற்ற உன் கன்னம்

ஆப்பிளை ஜெயித்தது

மஞ்சள் கண்டதும்

உன் கண்கள் ஞாபகம்

நிறத்தை தானமாக்கி 

மஞ்சள் ஆனது

கர்ணணுக்கு தம்பி

கண்ணாடி தள்ளும்

நடுவிரல் அழகு

மீசையின் மையம்

கீழ்உதடு மையம்

கட்டைவிரல் நகர்ந்து 

அடிக்கடி அழுத்தியது

பதட்டமா வெட்கமா

மேல்வரிசை பற்கள்

பாதி மட்டும் தெரிய

விரல்நகம் கடித்து

சிரிக்கின்ற அழகு

ஆணிண் வெட்கம்

அவ்வளவு அழகு

விசிறிக்கும் காற்றுக்கும்

பணியாத கேசம்

உன் விரலுக்கு பணியும்

மாயமென்ன சொல்

,

சாடல் மழை

பாடுபொருள் யாரென

பதரே உனை  கேட்பேனோ

தாமரை நேசனே

மல்லி வாசம் அறிவாயோ

சேற்றில் மலர்பவருக்கு

செருக்கு எதற்கு

அதைசெய் இதைசெய்

அதை தவிர் இதை தவிர்

திணிப்பவருக்கு தெரியுமோ

திண்பவனின் உணர்வு

நான் என்ன செய்யவேண்டும்

ஆணையிட நீ அண்ணணா

மூடனே மூளை வளர் 

சமூகநீதி கொண்டாடும்

சமகால திராவிடரே

சமநீதி அறிவாயோ

கருத்து மாற்றுக்கருத்து

எல்லோருக்கும் இடமுண்டு

என் தோட்ட மலர் மணம் பேச

உன் செவியில் புகை ஏன்

கண்ணியம் யாதென

கனிமொழியாரை கேள்

நா கட்டுப்பாடு யாதென

முதல்வரை கேள்

எதையும் தாங்கும் இதயம்

யாதென அறிய

அறிவாலய நூலகத்தில்

அப்பப்போ நுழைந்து பார்

திராவிட பாசறை

பயிலரங்கம் சென்று பார்

எதுவுமே படிக்காமல்

எப்படி நீ திராவிடன்?

காவலன்

செவ்வக கண்ணாடி

தள்ளிவிட்டு பேச

உள்ளம் நழுவி விழும் 

ஊடுறுவும் கண்கள்

ஊண் தாண்டி பாயும்

குழந்தையின் உடல்மொழி

குலுங்கும் குறும்பு சிரிப்பு

உண்மை அலசும் அறிவு

பேரழகன்டா நீ

பெண்மீது மரியாதை

ஆண்மீது அடாவடி 

மீசை முறுக்கி பேசும்போது

மனசு திருகி கிறங்கும் 

சினிமாக்காரன் தோற்பான்

கொள்ளையிடும் அழகில் 

சமையலறையில் புகுந்து

உப்பு காரம் புளிப்பு

விகிதம் மாற்றினாய்

முக்கிய வேலையை மறந்து

உன் துதி பாட வைத்தாய்

தொலைந்துதான் போயேன்டா

தொந்தரவு குறையட்டும்

காலம் களவாடினான் என

காவல் நிலையம் செல்லவா 

                             தெய்வானை

சாடல்மழை பொழிகிறாய்

சொல்குழலால் சுடுகிறாய்

காவல்பணி தள்ளினாலும்

கண்காணிப்பு தொடர்கிறது

அரசாங்க அறைகளில்

கதவா ஜன்னலா

எதுவாக நுழைகிறாய்

எல்லோரும் யோசனையில்

அச்சமில்லை அச்சமில்லை

கணப்பொழுதும் ஜெபிக்கிறாய்

            

                            - தெய்வானை