குறள் 1271

உள்ளக் கிடக்கையை

உதடுகள் 

மறைக்கலாம்

கண் மறைக்குமோ? 

இலை

மறைக்கும்

கனியை

வாசம்

காட்டிக் கொடுப்பது

போல

என்மீது

கொண்ட

நேசத்தை

உன் கண்கள்

என்னிடம்

சொல்லி விடுகிறது

ஆதலால்

காதலை

மறைக்க

நினைக்காதே

தோற்றுப்போவாய்!

குறள் 100

இனிய உளவாக இன்னாத கூறல்

கனிஇருப்பக் காய்கவர்ந் தற்று.  

பேச்சு : 

இனிய சொல்

தாழ்ந்த குரல்

இதயம் வெல்லும்!

பேச்சு எப்படி இருக்கவேண்டும் என்று தெரியாமலே புரிந்துகொள்ளாமலே முழு வாழ்க்கையை கழித்துவிடுகிறோம். நான் பேசினால் ஒரு பயல் கேட்பதில்லை என்பவர்கள் தங்கள் வார்த்தைகளை உற்று நோக்குங்கள். என் பேச்சிற்கு மரியாதை இல்லை என்பவர்கள் உங்களின் வார்த்தைகளை கவனியுங்கள்.  சுடாத வார்த்தைகளா அவை?

குறள்_1142 அலரறிவுறுத்தல்

களத்துமேடு

ஆற்றங்கரை

காவியம் பேசும் 

இடமானது

கண்மணியை

காணாது கலங்கும்

மனமறியாது

தங்கள் கற்பனை

வளர்த்தனர்

முற்றத்தில் முல்லைப்பூ

ஜாடைகாட்டி வைத்தேன்

நீ எடுத்து சூடும்முன்

ஊரெல்லாம் பரவியது

தேன்மிட்டாய்

பாதி கடித்து

படல்மீது வைத்தேன்

எறும்பும் பகையாகி

எல்லோரிடமும்

காட்டி கொடுத்தது

குறள் 1307

விடுப்பில் வருகிறேன் என்ற

ராணுவ வீரனின் கடிதம்

மனைவியை மகிழ்ச்சி ஆக்கும்

அடுத்த நொடியில் மறையும் அவளது மகிழ்ச்சி

இரண்டு வாரங்களே

இருப்பார் என்ற செய்தி

இன்னும் அவளை துன்பப்படுத்தும்

அதுபோலவே ஊடலால்

பிரிந்த தலைவிக்கு

அடுத்துவரும் இன்பம்

நீடிக்காமல் போகுமோ என

எண்ணி வருந்துவாள்

குறள் 1308

நீலக்குறி பெறாத 

இதயம் பெறாத  

குறுஞ்செய்திகள்

சொன்னது உன் 

அன்பின் அளவை

சுடுசொல்லில் 

சாம்பலானேன்

நீ இதை அறியாய் 

இருந்தும் நான் 

வருந்துவதேன்?

உன் புன்னகை

என் ஆக்சிஜன்

தெரிந்தும் ஏன்

கஞ்சனாகினாய்?

உன்வாசலில் 

நான் வறியவளாய்

எவ்வளவுநாள் 

காத்திருப்பது?

வருந்(த்)துவதை அறியாயோ

குறள் 1304

ஊடல்களும் பிணக்குகளும்

ஏராளம் இங்கே

விளையாட்டு வீரர்கள்

வீதிவந்து பிணங்கினர்

விலைவாசி உயர்வுகண்டு

மக்கள் வீதிகளில்

பிணங்கினர்

இவர்களை உணராமல்

இவர்தம் ஊடல் களையாமல்

ஊர்சுற்றும் தலைவனே

நீ வெந்நீரை ஊற்றி

ஜனநாயக வேரை அறுக்கிறாய்

மணிப்பூர் மகளாக

மருகி உருகி சாகிறேன்

பிணக்கம் களைய வருவாயோ

இல்லை பிணங்கள் எண்ண வருவாயோ

அறியாத பிள்ளையாய்

அழுது கொண்டே கேட்கிறேன்

விரைந்து வா தலைவனே

என்னை வெறுப்பு தீ

விழுங்கும் முன்னே

உன் பாராமுகம்தானே

எனை அதிகமாக சுடுகிறது

வந்தே பாரத்தைவிட

நீ வராத பாரம் சுமக்கிறேன்

அமைதி கொள் ஆருயிரே என

ஒரு வார்த்தை சொல்லாயோ

குறள் 1302

பார்வைகள் வேறாக

கருத்துக்கள் முரண்பட
மூக்குக்கு மேல் கோபம்
இருவருக்கும்
இரண்டுநாள் மௌனமொழி
மூன்றாம்நாள் மாலையில்
காபியோடு பக்கோடா
டேபிள்மீது அவள் வைக்க
பிஸ்தா குல்பியை
லேப்டாப் மீது அவன் வைக்க
அத்தோடு முடிந்தது
அவர்களுக்கான ஊடல்
அளந்து போட்ட உப்பாக!

அரசியல் வேண்டாம்
அவன் சொல்ல
அதெல்லாம் முடியாது
இவள் சொல்ல
வாய்மொழி சூட்டின்
செல்சியஸ் குறைய
நான்குநாட்கள்
ஐந்தாம்நாள் வீட்டுக்கு
நண்பர் குடும்பம் வந்து நிற்க
சிக்கன் வாங்கி வரவா
மீன்வாங்கி வரவா
என்பதோடு ஊடல் முடிந்தது

அளவாக பெய்யும் மழை
அளவாக சுடும் சூரியன்
அளவாக குளிரும் நிலா
அளவான ஊடல் கலை
அத்தனையும் அழகு
அளவுக்குள் அடங்கிநின்றால்!
அளவுக்கு மீறினால்
அமிர்தமும் நஞ்சு!

குறள் 1303

உரசிய தீக்குச்சி
உடனே அணைகிறது

ஏற்றிய தீபம்
எண்ணை தீர அணைகிறது

எண்ணத்தில் ஏற்பட்ட தீயும்
காயம் வரும் முன்
அணைந்திடவேண்டும்.
இல்லாது போனால்
எதுவும் இருக்காது

ஏக்நாத்தும் அஜீத்தும்
எடுத்துகாட்டு அல்லவா


தவறு யார்மீது
ஆராய்ச்சி கூடாது
ஒருவர் தோற்றால்
இருவரும் ஜெயிக்கலாம்
ஒருவர் ஜெயித்தால்
இருவரும் தோற்பார்கள்

அணைத்துவிடுங்கள்
தீயை அவளை அவனை 

அவர்களை

இல்லையேல்
எரிந்து சாம்பலாகும்
உறவும் உள்ளமும்....

குறள் : 1290

எவ்வளவு தான் தாகமோ

எத்தனை நாள் காத்திருப்போ

எதிர்பாராத நேரத்தில்

இத்தனை முத்தம் தகுமோ

முத்தங்கள் யாவும்

ரத்த சிவப்பில் தந்தாளே

இழுத்து அணைத்ததில்

எலும்புகள் பலநூறாய் சிதற

தணித்துகொண்டாள் 

தன் தாகம் முழுதும் 

பேராசைக்காரி அந்த 

மரணதேவதை!

சண்டாளி பார்வையில்

அன்பே இல்லையே!

குறள் 1283

வேலை இருக்கிறது என்று

பொழுதெல்லாம் சொல்லி

எனை புறக்கணிக்கிறான்

என் நலனில் அக்கறை 

குறைவாகவே வைக்கிறான்

ஆனாலும் அவன் மீதுள்ள அன்பு

நொடிக்கொருமுறை அவன்முகம் தேடி அலைகிறது.

இந்த கண்களுக்கு கொஞ்சமும்

நாணமில்லை.

மதியாதார் தலைவாசல் மிதியாதே என்று மூளை சொல்லும்

அறிவுரையை கேளாது

அவன் வரும் வழிபார்த்து

தவமாய் தவம் கிடக்கிறது.

உப்பில்லாத கண்களோ

ரோசமே வருவதில்லை!

தவிக்கவிட்டு போனாலும்

வந்தவுடன் கண்டவுடன்

அவன் சிரிக்கும் ஒற்றை

புன்னகையில் 

அவன் தந்த அத்தனை

துன்பமும் மறந்து அவனை நோக்கி ஓடுகிறது

வெட்கமற்ற கண்கள்!

குறள்: 1231

மேஜை எதிரே
ஆப்தமாலஜிஸ்ட்
கண்ணில் என்ன
பிரச்சினை கேட்டார்
முன்முற்ற புல்வெளி
கறுப்பாக தெரிகிறது
இடையிடையே சில
வெண்புல்லும்
தெரிகிறது என்றேன்
உங்கள் கண்களின்
கண்ணாடி சென்னையில்
இருக்கிறது
இன்டிகோவில்
வரவழைக்கிறேன்
சிரித்தபடி சொன்னார்

தோட்டத்து குண்டுமல்லியில்
கறுப்பு பாவையை
காணவில்லை என
காவலாளியை அழைத்து
என்ன காவல் செய்கிறாய்
மல்லியில் உள்ள பாவையை
யாரோ திருடி சென்றுவிட்டனர்
திட்டியதை வாங்கிக்கொண்டு
திருதிருவென முழித்தார்
கண்களில் தானே உண்டு
இவரென்ன மல்லியில்
தேடுகிறார் நினைத்தபடி
சரிம்மா இனிமேல்
ஒழுங்காக காவல்
செய்கிறேன் என
சொன்னபடி நகர்ந்தார்

ஃபுரூட் சாலட் செய்ய
கையில் ஆப்பிளை
எடுத்த கங்காவை
பார்த்துதோலை உரி
ரத்தம் வரப்போகிறது
என்று கத்தினேன்
அவளோ கன்னத்தையா
உரிக்கிறேன்
பழத்தை உரிக்க
ஏன் பதற்றப்படுகிறேன்
என கேட்டாள்
அவளிடம் சொல்லவில்லை
அது அவரின் கன்னம்
போல தெரிவதை!

என் கண்களுக்கு
என்னதான் ஆயிற்று
எதுவும் சரிவர
தெரியவில்லையே
யாரிடம் சொல்வது
எவரை கேட்பது?

Compliments: 

குறள் : 1219

கனவு இனிக்கும்

கண்டுபார் பெண்ணே

வங்கிக் கணக்கில்

லட்சங்கள் 

வந்ததாய்

கனவு காண்

இனிக்கும்

எரிவாயு விலை

நானூறு என்று

கனவு காண்

இனிக்கும்

பிரதமர் பதவியில்

அமரும் ராகுலுக்கு

முதல் மாலை

மோதி அணிவிப்பதாய்

கனவு காண்

இனிக்கும்

3% GDP வளர்ச்சியை

8% GDP வளர்ச்சியாய்

கனவுகண்டு சங்கிகள்

இன்புறுவதை போல

இரண்டு ஆண்டுகள்

சிறைதண்டனை

விதித்தால்

ராகுலின் வாயை

அடைத்துவிடலாம்

என கனவுகண்டு

இன்புறும்

ஆட்சியாளரைப்போல

ஒலிபெருக்கியை

சபையில் மறுத்தால்

ஒட்டுமொத்த

இந்தியாவும்

அமைதியாகும்

என்று கனவு காணும்

அற்பரை போல

உன் காதலர்

கனவில் வந்து

உனை கொஞ்சி

மகிழ்வதாய்

கனவு காண்

பேதைப்பெண்ணே

கனவில் நடப்பவை

ஒருநாள் நனவிலும்

நடக்கும் ஆகவே 

கனவு காண்!

குறள் 1212

விட்டால்போதும்

வாயாடிபேச்சு

தாங்கலை

என்றுதானே

வேலையை

காரணம்காட்டி

மாறுதல்

வாங்கி

போனேன் 

தூரமாக!

இப்போது

கனவில் வந்தாலும்

உன்துயர் சொல்லி

புலம்புவேன்

என்கிறாய்

நானெல்லாம்

வரமாட்டேன்

போடி.........

நீயாச்சு......

உன் புலம்பலாச்சு..

குறுஞ்செய்தி

அனுப்பினார்

காதலர்!

சோகங்கள் 😔😔😔

குறள் : 1209

உன்னிடம்

எதாவது நான்

பேசமாட்டேனா

என்று ஏங்கிய

காலம்  மறந்தாய்

என்னசொல்லி

பேச்சை

ஆரம்பிப்பது

என தினம்

ஒருவிதம்

தேடி பேசுவாய்

நீ பேசலனா

நாளே போகலடி

என்று புலம்புவாய்

குட் மார்னிங்

சொல்லவில்லை

என்று இரண்டுநாள்

மூஞ்சியை 

தூக்கிவைத்திருந்தாய்

எனை உன்

சுவாசக்காற்றென்றாய்

உன் காகிதத்தில்

எழுத்தாகும்

மை என்றாய்

உன்போனுக்கு

நான்தான்

தீராத சார்ஜ்

என்றாய்

மோதிஅதானி

உறவைக் காட்டிலும்

மேலான ஆழம்

நம் காதல்

என்று வக்கனை

பேசினாய்

அத்தனையும்

மறந்து எனை 

பித்தாக்கி

சுற்றவைத்தாய்!

உன்னை அளவற்று

நேசித்ததை தவிர

அப்படி என்னடா

தவறு செய்தேன்?

குறள் : 1207

நின்னை

நினையாமல்

இருப்பதற்கும்

முடியாமல்

மறப்பதற்கும்

முடியாமல்

தள்ளாடி 

தவிப்பதற்கு 

பதிலாக 

நான் இல்லாமல்

போகவே 

முயற்சிப்பேன்

நினைவுகள்

கொல்வதற்கு

முன்னர்

நிஜத்தை

கொல்வது 

எளிதாக

படுகிறது.

காற்றிலாத

பலூன்

நீரிலாத

குளம்

நீலம் இலாத

வானம்

இருந்தால் என்ன

மறைந்தால் என்ன!

குறள் :1206

கண்கள்
உறுதி செய்த
காதலை
வாய்மொழியில்
கொண்டுவர
தெரியாமல்
சம்பந்தமில்லாத
வார்த்தைகள்
கொண்டு
தொடங்கிய பேச்சு
'காபி வித் இந்துவா'
இன்றும் காலையில்
சொல்லி பார்க்கிறேன்

நீயும் பேச தெரியாமல்
கடைக்குபோறேன்
ஏதேனும் வேண்டுமா
கேட்டு முழித்தாய்
ஷாம்பு வாங்கிவா
சொன்னதும்
அதோடு சேர்த்து
டெய்ரி மில்க்கும்
வாங்கிவந்தாய்


எனை கேலிசெய்த
ஒருவனை கேள்விகேட்க
படைதிரட்டி சென்று
பயமுறுத்தி வந்தாய்

இப்படி எண்ணற்ற
இனியநினைவுகளால்
என் இன்றைய
வாழ்க்கை ஓடுகிறது

நீ இல்லைஎன்றாலும்
உன்நினைவுகள்
காற்றாகி நீராகி
எனை உயிர்ப்பித்து
கொண்டிருக்கின்றன

உன் வருகைக்காக
எனை காக்கவைக்கின்றன!

குறள் 1204

(சமையலறையில் நான். ஜன்னலில் பழுப்பி. காலை 7மணி)

பழுப்பி : மீமீ.... மியாவ்வ்.. யாயா?
நான் :  பாலூற்றும் மாமா ஊருக்கு போயிட்டார்

பழுப்பி : யாவ்மி... மமியாவ்..மிவ்யாயா?
நான்: எப்ப வருவார்னு சொல்லலைடி

பழுப்பி: மியாவ்..மியாவ்மியாவ். மிவ்வ்மி
நான்: என்னையே நினைச்சுக்குவாரா தெரியலை. இதுல உன் ஞாபகம் வருமானு வேற கேக்குறே. ஆசைதான்டி உனக்கு!

பழுப்பி: மியாவ்மி மிமிமி யாவ்மி மிவ்
நான்: ஏன் நான் பால் ஊற்றினா ரதிக்கு தொண்டைல இறங்காதா? அவரேதான் ஊத்தணுமா?
பழுப்பி: யாவ்மி வயாவ்மி மியாவ்!
நான்: சரி சரி புலம்பாதே பால் கொண்டு வரேன்.


Compliments : 

குறள் : 1201

காக்கைச் சிறகினிலே நந்தலாலா அவள் கருங்கூந்தல் தோன்றுதடா நந்தலாலா 

பார்க்கும் மரங்களெல்லாம் நந்தலாலா அவள்

பச்சைநரம்புகள் தோன்றுதடா நந்தலாலா 

கேட்கும் ஒலியிலெல்லாம் நந்தலாலா அவள்

குரலே இசைக்குதடா நந்தலாலா 

தீக்குள் விரலை வைத்தால் நந்தலாலா அவளை

தீண்டும் இன்பம் தோன்றுதடா நந்தலாலா

குறள் :1202

நீளும் நேரங்கள்

நினைவுகளால்

நிறைகிறது

கடக்கும் பாதைகள்

கடந்த பாதங்களை

கைகோர்த்து நடந்த

நிமிடங்களை

ஞாபகப்படுத்துகிறது

தொலைவில் கேட்கும்

ராகங்கள் எனக்காக

நீ பாடிய வரிகளை

நினைக்க வைக்கிறது

உடல் பிரிந்தால் என்ன

உள்ளம் சேர்ந்தால் 

போதாதா?

நினைவாலே

சிலைசெய்து

நித்தம் உனை

பூஜிக்கிறேன்!

compliments :

குறள்:1203

காதலர்

மோதி

தும்மல்

மூவரும் ஒன்று

ஒருவர்

நினைப்பது

போல் நடித்து

நினைக்காது

மறப்பார்

மற்றவர்

கொடுப்பது

போல் நடித்து

எடுத்துகொள்பவர்

4% அகவிலைப்படி தந்து

18% சேவை வரி பிடிப்பார்

தும்மல் வருவது

போல நடித்து

வராமல் துன்புறுத்தும்

ஆக மூவரும் 

ஒரே குட்டையில்

ஊறிய மட்டைகள்!