கேள்வி

ஆணதிகாரம்

படிக்கட்டு ஓரத்தில்

ஸ்கூட்டி யார் வைத்தது

படிக்கட்டு சன்னலில்

தண்ணீர் கேன்

யார் வைத்தது

பேராசிரியர் வேலை விடுத்து

படிக்கட்டு காவலாளியாக

பணி செய்யட்டுமா?

யார் வருகிறார்

யார் போகிறார்

கண்காணிக்க

எளிதாக இருக்கும்!

சிவாஜி

இந்தியாவின் 

இறையாண்மையை

காக்க முடியாத நான்

இந்தியப் பெண்களை

காக்க முடியாத நான்

 

வாளிருந்தும்

வீரமிருந்தும்

வாய்மூடி கண்மூடி

வாழும் நிலை

வந்ததே எனக்கு

சிலையாய்

வாழ்வதும்

ஒரு வாழ்வா

அதற்குபதில் 

இறந்தால் என்ன

என நினைத்து

உச்சியில் இருந்து குதித்து 

உயிர்விட்டாரோ சிவாஜி?

மழை

காய்ந்து கிடந்த என் 

மன நிலத்தில் மழையாய் 

பொழிந்து ஈரமேற்றிய வெண்மேகமே...

இருள்கவ்விய என் 

இரவுக்குள் இன்ப வலியாய் நுழைந்து ஒளியேற்றிய பெண்ணிலவே...

சீரின்றி சிதறித்திரிந்த 

என் சிந்தைக்குள் 

அரவம் இன்றி சரணம் 

இயற்றிய இருங்காட்டுக்குயிலே...

மாலை நேர மித வெயிலில்

குளிர் காயும் கூவிரமலரே ...

மறைந்திருந்து உனை பார்க்கும் 

என் மனமதனை அறிவாயா... ❣️

என்னருகே நீ இருந்தால்...

நெடுந்தூர நடையும் 

சுடும் வெயிலும் கூட

சுகமாகுது..

என்னருகே நீ இருந்தால்... 🌹

மனதை வதைக்கும் 

சோகங்களும் மதியை 

மறைக்கும் சிந்தைகளும்

சீராகுது..

என்னருகே நீ இருந்தால்... 🌹

என்னத்தின் சிதறல்களும் 

ஏக்கங்களின் பிளிரல்களும்

இதம் காணுது..

என்னருகே நீ இருந்தால்... 🌹

விடியாதிருந்த இரவுகளும் 

விடை தேடிய இருள்களும்

வெளிச்சம் பெருகுது..

என்னருகே நீ இருந்தால்... 🌹

நீ இல்லா நேரமும் கூட 

உன் நினைவுகளால் 

இனிமையாகுது..

நெஞ்சமும் உனை

நினைத்து இசைத்து பாடுது... 🌹

சந்தக் கவிதை

நான் 

சலிக்காமல் 

வாசிக்கும் 

சந்தக் 

கவிதையடி.. நீ 

விழிக்குள் 

ஓவியமாய் 

விந்தைக் 

கவிதை யடி!!

மொழிக்குள் 

மோனையாய் 

செழிக்கும் 

கவிதையடி.. அழகே நீ...

செல்வத்துள் செல்வம்

செல்வத்துள் எல்லாம்

சிறந்த செல்வம் நீ 

வாரி அணைக்கையில்

கள்ளூரும் இன்பம் நீ 

பொக்கை வாய் காட்டி

புன்சிரிப்பு சிரிக்கையில்

சிலையும் உன்னோடு

சேர்ந்து சிரிக்குமே 

இரவு தூக்கம் 

திருடிய இனிய கள்வனே 

ஓய்வு நேரம் குறைத்து

உன் பின்னே ஓட வைத்து

விளையாட்டு காட்டி

வேலை வாங்கிய 

முதலாளி சிறுவன் நீ 

ஒரு வருடத்தில்

ஓராயிரம் இன்பம்

எண்ணவோ

சொல்லவோ

என்னால் ஆகாது

ஆனாலும் 

அத்தனையும் சுகம்

பொறுப்பற்ற பறவையாய்

பறந்து திரிந்த

தாயை தந்தையை

பொறுப்புள்ள பெற்றோராக

மாற்றிய ஆசிரியன் நீ! 

வாடாத மலரே

வாசமிகு மல்லிகையே

வாழ்வாங்கு வாழ்க நீ 

கருவில் சுமந்தவள்

கனவில் சுமந்தவர்

இருவரும் கர்வப்பட 

உற்றாரும் உறவினரும்

உன்னால் பெருமையுற 

கற்றோரும் சான்றோரும்

உனக்கு புகழ்மாலை சூட்ட 

பல்லாண்டு பல்லாண்டு

பலகோடி நூறாண்டு

வாழ்க வாழ்கவே!

புளியோதரை

அறிமுகமில்லாத நகரத்தில்

அருகிலுள்ள கோவிலில்

அம்மனை தரிசித்து

புளியோதரையோடு 

படியில் அமர்கையில்

அம்மாவின் நினைவுகள்

அலைகளாய் வரும்

புளியோதரை வாங்காமல்

உங்கம்மா வரமாட்டாள் பாரேன்

என கிண்டலடிக்கும்

அப்பாவோடு சேர்ந்து சிரித்த

ஞாபகங்கள்

பிரசாதம் கிடைக்கலைனா 

ஆசீர்வாதம் கிடைக்காதமாதிரி என

பிடிவாதமாக வாங்கிவந்து

வேண்டாம்னு சொல்லாதே

ஒரு வாயாச்சும் சாப்பிடு

என திணித்த நாட்களின் 

நினைவுகள் வர

பனித்த கண்களோடு

திண்ணும்போது

புளியோதரை லேசாய் 

உப்புக் கரித்தது.

சாரி

சாரி சொன்னேன்

பதிலில்லை

புரிந்துகொண்டேன்

கோபம் என! 

சுகந்தம்

அழைப்பும்

பார்வையும்

மின்சாரம்!

எனக்காக

வந்ததுபோல்

உள்ளுணர்வு

உண்மையா என

உன்னிடம் 

நெருங்கும்போது

கேட்கிறேன்.

ஆம் என்று 

சொல்லிவிடு

அதற்காக ஆசைப்படுகிறேன்

தயாராகி வந்தேன்

உன்னில் கலந்துவிட

தயக்கம் வந்து

தலைதூக்க

தள்ளி அமர்ந்து

திரும்பிவந்தேன்

எண்ணங்களை 

திருடி ஆராயவேண்டும்

என்ன நினைத்தாய் என

ஏற்பாயா

தவிர்ப்பாயா

எப்போது வருவாய்

எதிர்பார்ப்போடு

காத்திருக்கிறேன் 

சுயமதிப்பீடு

தான் நல்லவன் என எப்படி தன்னைத்தானே புகழ்ந்து கொள்கிறார்கள்?

தான் எழுதிய தேர்வுத்தாளை தானே

மதிப்பிடுவது எப்படி சரியான மதிப்பீடாகும்?

நீ நல்லவன் என்றோ கெட்டவன் என்றோ உன்னை கவனித்த அடுத்த மனிதர்கள் தானே சொல்லவேண்டும், நீயே எப்படி சொல்லிக்கொள்கிறாய்?

சுயமதிப்பீடு எப்படி சரியாகும்?